Historie
d’ Engelenburgh is in 1873 ontworpen als pastorie van de r.k. parochie Jacobus de Meerdere De architect P. Soffers ontwierp het pand in een eclectische stijl.
Nadat het pand in 2009 in particuliere handen overging, is getracht zoveel mogelijk details uit de bouwtijd terug te brengen. Prachtige ornamenten plafonds, stijlvolle lambrisering, geselecteerde behangsels en bijpassende meubels brengen de sfeer van vroeger terug.
Fijnaart
Het dorp Fijnaart werd in de zestiende eeuw, nadat het gebied was bedijkt, opgezet naar een vastomlijnd plan. Loodrecht op de dijk werd een brede straat, de zogenaamde voorstraat, geprojecteerd; parallel hieraan liep één achterstraat. De voorstraat eindigde in een ringweg die een stuk grond omsloot waarop de Hervormde kerk werd gesitueerd. Aan de voorstraat vestigden zich de notabelen en middenstanders van het dorp. Langs de achterstraat lagen in de regel de arbeiderswoningen en in de periferie van het dorp bevond zich de agrarische bebouwing. Als gevolg van de katholieke emancipatie kregen de katholieken in Fijnaart in het tweede kwart van de negentiende eeuw toestemming om een volwaardige kerk te bouwen. De pastorie werd er later bijgebouwd.
Het Eclecticisme is de bouwstijl waarbij men het beste van vroegere bouwstijlen combineert tot een nieuw geheel. Motieven werden vaak op originele wijze verwerkt. Men zette zich af tegen het statige, starre neoclassicisme. Men was in concurrentie met de ingenieurs, en de architecten brachten hun kennis van de geschiedenis in. Zij vonden dat een gebouw karakter moest hebben. Het vinden van een eigen, onhistorische vormgeving was belangrijk. Eclectische architecten voelden zich vrijer dan andere architecten. 
In 1936 is aan de achterzijde een symmetrische aanbouw gerealiseerd, waarin twee toiletten zijn gemaakt. In 1953 is, gelijk met de nieuwe kerk, een bijgebouw aangebouwd naar een ontwerp van de roosendaalse architect Jac. Hurks. De stijl is dan ook gelijk aan die van de kerk, hoewel bijvoorbeeld de stijl van de dakgoot is aangepast aan die van de pastorie.
In 1954 werd het bijgebouw verbonden met de kerk middels een overdekte gang. In 2010 is deze verbindingsgang gesloopt.
In het pand woonden, behalve de pastoor, ook twee kapelaans en een huishoudster. Zij had een kamertje op zolder.
De laatste bewoner was pastoor van Oers, die er van 1976 tot 2004 heeft gewoond. Voor zijn komst in ’76 is het pand onderhanden genomen. Daarbij werd ondermeer de complete elektra vernieuwd. In 1985 is het pand aan de buitenkant opgeknapt.
Het pand is in 2000/2001 geplaatst op de rijksmonumentenlijst.
Bouw van de pastorie (pdf)
De pastorie in de oorlogsjaren (pdf)